Coming home
Door: Else en Denice
Blijf op de hoogte en volg Else en Denice
10 Mei 2012 | Argentinië, Buenos Aires
De laatste twee weken van onze reis hebben we doorgebracht in de plaatsjes Puno, Cusco en Lima.
Puno bracht voor ons een nieuwe ervaring met zich mee. Bij aankomst op het busstation kregen we al snel in de gaten dat de 3800 meter hoogte waarop deze stad ligt meer met ons lichaam deed dan we voorheen verwacht hadden. Wankel op onze benen, kotsmisselijk, een hoofd dat bonkte aan alle kanten, een hart dat overuren leek te maken, vlekken voor onze ogen, blauwe lippen en na 1 minuut lopen al geen lucht meer hebben en minimaal 10 minuten voor nodig hebben om er boven op te komen. Ja, we hadden last van hoogteziekte! Een medewerker van het busstation moest onze backpacks naar de taxi tillen omdat we hier gewoonweg geen kracht voor hadden. Cocathee en rust mochten niet baten, 2 volle dagen hebben we ziek op bed gelegen.
Gelukkig voelde we ons de de 3e dag in Puno goed genoeg om toch nog met een boot het Titicacameer te gaan bekijken! Deze boot bracht ons naar de rieten drijvende eilandjes waar nog steeds mensen leven op traditionele wijze. Ondanks dat het hier heel toeristisch was, was het erg leuk om te zien. De 'president' van het kleine eilandje nam ons in ontvangst en nodigde ons uit voor een ritje in zijn Mercedes ( een rieten bootje) Dit sloegen we natuurlijk niet af! Na de boottocht mochten we het eiland nog verder bekijken. Toch wel heel bijzonder dat deze mensen op drijvend riet leven. Helaas moesten we de Boliviaanse kant van het meer laten zitten, want de volgende dag trokken we alweer verder naar Cusco.
Onze opluchting was groot toen we bij aankomst in Cusco al veel minder last hadden van hoogteziekte!! We zijn dan ook meteen volop gaan genieten van het uitzicht dat we hadden van ons dakterras van het hostel en het stadje zelf met als hoogtepunt de meest bekende Incatempel.
Na 2 dagen Cusco onveilig te hebben gemaakt zijn we met de trein van Ollantaytambo naar Aguas calientes gereist, dit met als doel daar een nacht te slapen om de volgende dag de wandeling naar Machu Picchu te maken. Dit was alleen nog niet zo van zelfsprekend als we dachten. Nadat we onze tickets van de trein lieten zien, werden we meteen appart genomen en met de informatie 'problem' moesten we het maar doen. Ondertussen zagen we een lijst met daarop onze namen groot en rood gearceerd. Een beetje bang voor wat komen zou volgden we de man naar een klein kantoortje waar een strenge man van achter zijn bureautje ons aankeek. Nadat we vroegen wat er aan de hand was zei hij: 'you have a stolen creditcard'. Of we deze er even bij wilde pakken. Na de creditcard 10 keer te hebben bekeken door hem en 5 andere stationmedewerkers was hij er van overtuigd dat het echt de onze was en mochten we gelukkig de trein instappen.
Na onze overnachting in Aguas Calientes stonden we om 3.45 op en om 5.00 begon onze wandeling naar de Machu Picchu. We dachten vooraf nog: een wandeling van 1,5 uur kan niet zoveel voorstellen. Maar het tegendeel was waar! Wat een hel! In tegenstelling tot de 2,5 maand mooi weer regende het, het was erg warm, klam en super stijl! We kwamen uiteindelijk helemaal nat en gesloopt boven aan. Tot overmaat van ramp was er door de wolken en mist geen zonsopgang te zien. Hadden we dus net zo goed 2 uur langer in bed kunnen liggen. Maar al het moois van de Machu picchu maakte gelukkig alles goed! Wauw! Wat een bijzondere plek! Gelukkig verdween de mist even later en konden we alsnog alles mooi zien. Machu Picchu is een verborgen oude Inca bestaande uit allemaal ruines nog bijna helemaal in tact. Na een para uur op de berg te hebben genoten van al het moois namen we toch maar de bus terug naar beneden. De volgende dag vertrok de bus naar Lima alweer, want woensdag zouden we terug vliegen naar Buenos Aires. In Lima hebben we nog een dag genoten van het mooie weer en de terrasjes.
Nu zijn we terug in Buenos Aires. Terug bij waar het voor ons 2,5 maand geleden allemaal begon. Wat is de tijd voorbij gevlogen, maar wat hebben we genoten. Ondertussen zijn we heel wat ervaringen rijker en natuurlijk veel wijzer geworden ;). We beheersen al wat meer Spaanse woordjes en ons Engels is er stukken beter op geworden, maar dat is lang niet alles.
Zo weten we dat...
… De ontbijtjes in Chili en Brazilie veruit de lekkerste zijn
… De straten in Peru veel te glad zijn om er met slippers rond te lopen
… Je voor de lekkerste Churos echt in Brazilie moet zijn
… Het aan de zuidkust van Peru nooit regent
… Een bezoek aan de Machu Picchu erg duur, maar de moeite waard is
… De Zuid-Amerikaanse bevolking erg behulpzaam is
… Je Argentijnse taxichauffeurs niet altijd kan vertrouwen
… Rode wijn toch wel erg lekker is
… Je niet alles kan en moet willen plannen, want spontaniteit blijft het leukst
… Lama's en Cavia's niet alleen leuk zijn om te aaien, maar ook lekker om te eten
… De Zuid-Amerikaanse man meer lef heeft op het gebied van sjansen
… Brazilianen echt geen Engels spreken
… Dulce de Leche een ontdekking is voor zowel ontbijt, lunch en snack
… Een mummyzak soms toch wel een uitkomst is
… Je best goed kan leven op pastasalades, kinderrepen en naturel chips
… Puno voor ons lichaam echt te hoog ligt
… Niet iedere aardschok een heftige aardbeving als gevolg heeft
… Argentijnse straathonden niet alleen zielig zijn, maar ook agressief
… Er in Peru gelukkig ook zoiets bestaat als toetervrije zones
… Lange busritten best te overleven zijn
… We aan een woord of blik aan elkaar genoeg hebben om te weten wat we bedoelen
… 'Friends' en 'Two and a half men' best leuk is om naar te kijken als er verder alleen Spaanse series zijn
… Soms een dagje zonder douchen best te overleven is
… Kakkerlakken ook gewoon logeren in hostels
… Witte kleren na verloop van tijd niet meer wit zijn
… San Martin toch wel een heel belangrijk persoon moet zijn geweest
… Immodium en anti-wallen stick geen overbodige luxe zijn
… Snurkende kamergenoten niet bevordelijk voor de nachtrust zijn
… Het een ongeschreven regel is dat Else onder en Denice boven in het stapelbed ligt
… Denice altijd eerder wakker is en als eerste gaat douchen, zodat Else nog even wakker kan worden
… Backpacks na verloop van reizen zwaarder zijn dan in het begin
… Je soms ook rekening moet houden met wat je zegt aangezien er ook Nederlanders in een hostel kunnen zijn
Zonder ook maar een keer ruzie, irritaties of onenigheid te hebben gehad tijdens deze reis gaan we morgen naar huis. Wel met een dubbel gevoel. Fijn om thuis iedereen weer te zien, maar wat hebben we het goed en leuk gehad hier samen. Als je je druk maakt over dingen als 'wat zullen we gaan eten vanavond' en 'naar welk hostel zullen we gaan', nou dan kun je je wel indenken hoe goed wij het hebben gehad! Of we kunnen spreken van een 'once in a lifetime' weten we niet. Het is ons namelijk zo goed bevallen dat we al plannen aan het maken zijn voor een eventuele vervolgreis. Dus wie weet: Wordt vervolgd.
Zo, nu gaan we nog even genieten van onze laatste 1,5 dag hier en ons geld opmaken aan het drinken van cocktails, bestellen van een goede fles wijn bij het eten en natuurlijk even shoppen.
Adios Amigo's! Dikke kus van ons, nog vanuit Zuid- Amerika!
Puno bracht voor ons een nieuwe ervaring met zich mee. Bij aankomst op het busstation kregen we al snel in de gaten dat de 3800 meter hoogte waarop deze stad ligt meer met ons lichaam deed dan we voorheen verwacht hadden. Wankel op onze benen, kotsmisselijk, een hoofd dat bonkte aan alle kanten, een hart dat overuren leek te maken, vlekken voor onze ogen, blauwe lippen en na 1 minuut lopen al geen lucht meer hebben en minimaal 10 minuten voor nodig hebben om er boven op te komen. Ja, we hadden last van hoogteziekte! Een medewerker van het busstation moest onze backpacks naar de taxi tillen omdat we hier gewoonweg geen kracht voor hadden. Cocathee en rust mochten niet baten, 2 volle dagen hebben we ziek op bed gelegen.
Gelukkig voelde we ons de de 3e dag in Puno goed genoeg om toch nog met een boot het Titicacameer te gaan bekijken! Deze boot bracht ons naar de rieten drijvende eilandjes waar nog steeds mensen leven op traditionele wijze. Ondanks dat het hier heel toeristisch was, was het erg leuk om te zien. De 'president' van het kleine eilandje nam ons in ontvangst en nodigde ons uit voor een ritje in zijn Mercedes ( een rieten bootje) Dit sloegen we natuurlijk niet af! Na de boottocht mochten we het eiland nog verder bekijken. Toch wel heel bijzonder dat deze mensen op drijvend riet leven. Helaas moesten we de Boliviaanse kant van het meer laten zitten, want de volgende dag trokken we alweer verder naar Cusco.
Onze opluchting was groot toen we bij aankomst in Cusco al veel minder last hadden van hoogteziekte!! We zijn dan ook meteen volop gaan genieten van het uitzicht dat we hadden van ons dakterras van het hostel en het stadje zelf met als hoogtepunt de meest bekende Incatempel.
Na 2 dagen Cusco onveilig te hebben gemaakt zijn we met de trein van Ollantaytambo naar Aguas calientes gereist, dit met als doel daar een nacht te slapen om de volgende dag de wandeling naar Machu Picchu te maken. Dit was alleen nog niet zo van zelfsprekend als we dachten. Nadat we onze tickets van de trein lieten zien, werden we meteen appart genomen en met de informatie 'problem' moesten we het maar doen. Ondertussen zagen we een lijst met daarop onze namen groot en rood gearceerd. Een beetje bang voor wat komen zou volgden we de man naar een klein kantoortje waar een strenge man van achter zijn bureautje ons aankeek. Nadat we vroegen wat er aan de hand was zei hij: 'you have a stolen creditcard'. Of we deze er even bij wilde pakken. Na de creditcard 10 keer te hebben bekeken door hem en 5 andere stationmedewerkers was hij er van overtuigd dat het echt de onze was en mochten we gelukkig de trein instappen.
Na onze overnachting in Aguas Calientes stonden we om 3.45 op en om 5.00 begon onze wandeling naar de Machu Picchu. We dachten vooraf nog: een wandeling van 1,5 uur kan niet zoveel voorstellen. Maar het tegendeel was waar! Wat een hel! In tegenstelling tot de 2,5 maand mooi weer regende het, het was erg warm, klam en super stijl! We kwamen uiteindelijk helemaal nat en gesloopt boven aan. Tot overmaat van ramp was er door de wolken en mist geen zonsopgang te zien. Hadden we dus net zo goed 2 uur langer in bed kunnen liggen. Maar al het moois van de Machu picchu maakte gelukkig alles goed! Wauw! Wat een bijzondere plek! Gelukkig verdween de mist even later en konden we alsnog alles mooi zien. Machu Picchu is een verborgen oude Inca bestaande uit allemaal ruines nog bijna helemaal in tact. Na een para uur op de berg te hebben genoten van al het moois namen we toch maar de bus terug naar beneden. De volgende dag vertrok de bus naar Lima alweer, want woensdag zouden we terug vliegen naar Buenos Aires. In Lima hebben we nog een dag genoten van het mooie weer en de terrasjes.
Nu zijn we terug in Buenos Aires. Terug bij waar het voor ons 2,5 maand geleden allemaal begon. Wat is de tijd voorbij gevlogen, maar wat hebben we genoten. Ondertussen zijn we heel wat ervaringen rijker en natuurlijk veel wijzer geworden ;). We beheersen al wat meer Spaanse woordjes en ons Engels is er stukken beter op geworden, maar dat is lang niet alles.
Zo weten we dat...
… De ontbijtjes in Chili en Brazilie veruit de lekkerste zijn
… De straten in Peru veel te glad zijn om er met slippers rond te lopen
… Je voor de lekkerste Churos echt in Brazilie moet zijn
… Het aan de zuidkust van Peru nooit regent
… Een bezoek aan de Machu Picchu erg duur, maar de moeite waard is
… De Zuid-Amerikaanse bevolking erg behulpzaam is
… Je Argentijnse taxichauffeurs niet altijd kan vertrouwen
… Rode wijn toch wel erg lekker is
… Je niet alles kan en moet willen plannen, want spontaniteit blijft het leukst
… Lama's en Cavia's niet alleen leuk zijn om te aaien, maar ook lekker om te eten
… De Zuid-Amerikaanse man meer lef heeft op het gebied van sjansen
… Brazilianen echt geen Engels spreken
… Dulce de Leche een ontdekking is voor zowel ontbijt, lunch en snack
… Een mummyzak soms toch wel een uitkomst is
… Je best goed kan leven op pastasalades, kinderrepen en naturel chips
… Puno voor ons lichaam echt te hoog ligt
… Niet iedere aardschok een heftige aardbeving als gevolg heeft
… Argentijnse straathonden niet alleen zielig zijn, maar ook agressief
… Er in Peru gelukkig ook zoiets bestaat als toetervrije zones
… Lange busritten best te overleven zijn
… We aan een woord of blik aan elkaar genoeg hebben om te weten wat we bedoelen
… 'Friends' en 'Two and a half men' best leuk is om naar te kijken als er verder alleen Spaanse series zijn
… Soms een dagje zonder douchen best te overleven is
… Kakkerlakken ook gewoon logeren in hostels
… Witte kleren na verloop van tijd niet meer wit zijn
… San Martin toch wel een heel belangrijk persoon moet zijn geweest
… Immodium en anti-wallen stick geen overbodige luxe zijn
… Snurkende kamergenoten niet bevordelijk voor de nachtrust zijn
… Het een ongeschreven regel is dat Else onder en Denice boven in het stapelbed ligt
… Denice altijd eerder wakker is en als eerste gaat douchen, zodat Else nog even wakker kan worden
… Backpacks na verloop van reizen zwaarder zijn dan in het begin
… Je soms ook rekening moet houden met wat je zegt aangezien er ook Nederlanders in een hostel kunnen zijn
Zonder ook maar een keer ruzie, irritaties of onenigheid te hebben gehad tijdens deze reis gaan we morgen naar huis. Wel met een dubbel gevoel. Fijn om thuis iedereen weer te zien, maar wat hebben we het goed en leuk gehad hier samen. Als je je druk maakt over dingen als 'wat zullen we gaan eten vanavond' en 'naar welk hostel zullen we gaan', nou dan kun je je wel indenken hoe goed wij het hebben gehad! Of we kunnen spreken van een 'once in a lifetime' weten we niet. Het is ons namelijk zo goed bevallen dat we al plannen aan het maken zijn voor een eventuele vervolgreis. Dus wie weet: Wordt vervolgd.
Zo, nu gaan we nog even genieten van onze laatste 1,5 dag hier en ons geld opmaken aan het drinken van cocktails, bestellen van een goede fles wijn bij het eten en natuurlijk even shoppen.
Adios Amigo's! Dikke kus van ons, nog vanuit Zuid- Amerika!
-
10 Mei 2012 - 16:25
Henny:
Dag wereldreizigers,
wat jammer voor jullie dat het er bijna op zit. Geniet nog maar van de laatste uurtjes en vooral van de zon :-) En super dat jullie toch naar de Machu Picchu zijn geweest. Velen gingen jullie voor die een zuurstoftankje nodig hadden. Een goede en veilige thuisreis gewenst en tot ziens. J&H -
10 Mei 2012 - 16:39
Joyce:
Wauw... Wat hebben jullie veel meegemaakt, genoten en geleerd! Ik heb nu al zin om jullie in mijn armen te sluiten! Geniet nog even van jullie laatste dagen en dan zie ik jullie zaterdag, spannend! Goede reis! Xx -
10 Mei 2012 - 16:42
Sjef & Thea:
Hallo meiden, dus het zit er bijna op... We zijn blij dat jullie er van hebben genoten en het met zijn 2-tjes zo goed hebben kunnen volhouden. want ook dat gaat wel eens anders. En na alle eerdere shocking events ook nog even goed ziek geweest dus. Tja te weinig lucht kan je behoorlijk opbreken. En jullie hebben (helaas misschien) alweer plannen voor een vervolgreis? nou denk daar nog maar even lang en goed over na (vooral lang) want wij hebben ook wel wat geleerd tijdens julie afwezigheid.
-In het begin lijkt 10 weken heel kort.
- zo tegen het eind is 10 weken toch wel heel lang geweest.
- wij zijn blij dat jullie over 2 daagjes weer in ons koude kikkerlandje zijn.
- zo blij, dat wij het week-end er niet zijn (Thijs wel denk ik.)
Maar dan tot kort erna.
Wij wensen jullie nog een paar mooie uren, lekkere wijn, smakelijke cocktails en veel sh(op=op)-plezier. Maar vooral een voorspoedige terugreis.
Groetjes Sjef en Thea. -
10 Mei 2012 - 19:39
Emma:
Super leuk verslag meiden!! Geniet er nog van deze laatste uurtjes :) Ik ben blij dat jullie weer bijna thuis zijn hoor! ;) Tot snel en een hele goede reis! xx -
11 Mei 2012 - 05:17
Peter:
Wouw! Jullie hebben dingen gezien die bij mij nog op het lijstje staan.. maar dat wisten jullie al ;) Ik ben nu mijn laatste weekje aan het volmaken in India voordat ik naar NL ga.. moeten eens een drankje doen joh :) haha
Xx Peter -
11 Mei 2012 - 11:25
Judith:
Wauw! Heel gaaf meiden, wat een avontuur... Ik ben nu al benieuwd naar jullie volgende reis :D
Fijne reis en tot snel! x -
11 Mei 2012 - 19:53
Marit :
hey meiden,
leuk verslag en we kijken er naar uit om jullie verhalen live te horen!
fijne terugreis!
xxx marit -
13 Mei 2012 - 09:54
Linsey Krommenhoek:
Heel veel succes met de terugreis Els! Fijn om te horen dat het allemaal zo goed is gegaan en je een mooie tijd hebt gehad! tot snel weer in Nederland!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
